Czym objawia się grzybica paznokci i co przyczynia się do jej rozwoju?

Za rozwój infekcji grzybiczej w przypadku paznokci u rąk i stóp odpowiadają patogeny z rodzaju dermatofitów, drożdżaków i pleśniowców. Pojawia się ona na skutek nadmiernego rozrostu grzyba, umiejscawiającego się pod lub na paznokciu. Bagatelizowanie objawów grzybicy paznokci sprawia, że płytka staje się coraz cieńsza i odbarwia się. Problem nie dotyczy jednak wyłącznie samej płytki paznokcia, gdyż nieleczona grzybica zaczyna rozprzestrzeniać się na dalsze obszary. Paznokieć dotknięty grzybicą zaczyna być coraz słabszy, przez co z biegiem czasu oddziela się coraz mocniej od skóry, do której jest przytwierdzony. Jak poznać, że płytka paznokciowa została zaatakowana grzybami? Z całą pewnością nie można tego przeoczyć, gdyż przybiera ona zabarwienie brązowe lub żółte. Mogą pojawić się także białe plamki na jej powierzchni, a następnie coś w rodzaju kruchego i kredowego proszku. Objęty infekcją grzybiczą paznokieć jest pofałdowany, odkształca się, może mieć nawet czarne zabarwienie. Towarzyszy temu nieprzyjemny zapach, który wynika z zakażenia paznokcia. Często pojawia się również zapalenie wałów paznokciowych, co manifestuje się zaczerwienieniem, ciepłem i bólem w zmienionym chorobowo miejscu.

Do infekcji dochodzi najczęściej poprzez zakażenie się zarodnikami grzybów. W grupie zwiększonego ryzyka są osoby korzystające z publicznych basenów, łaźni i saun. Rozwojowi infekcji sprzyjają mokre, wilgotne i ciepłe miejsca. Jeśli chodzimy w mokrych skarpetkach czy też ubieramy buty na mokre bądź wilgotne stopy, to również stwarzamy doskonałe warunki do rozwoju grzybicy. Wystarczy też użyć cudzego ręcznika/butów/skarpet/przyborów do paznokci, aby zarazić się grzybicą. Zarazić można się od członka rodziny czy też podczas wizyty w salonie pedicure/manicure, w którym to nie zostały odpowiednio wysterylizowane narzędzia.

Rozwojowi infekcji grzybiczej sprzyjają czynniki, takie jak wilgotne i ciepłe środowisko, długotrwałe kuracje antybiotyczne, cukrzyca, zaburzenia hormonalne, osłabiony system immunologiczny, choroby układu krążenia, problemy ze strony układu pokarmowego, nieprawidłowa higiena stóp i dłoni, otyłość, chemioterapia, stosowanie sterydów, niedokrwistość, źle zbilansowana dieta i nadmierna podaż cukru, podeszły wiek. Nawet ucisk na płytkę paznokcia czy nieumiejętne przycinanie paznokci może doprowadzić do rozwoju grzybicy. Grzybica paznokci bardzo często występuje w przebiegu innych stanów chorobowych, takich jak łuszczyca, niedobory pokarmowe, zapalenia skóry, liszaj płaski, zakażenia bakteryjne i choroby nowotworowe. Nieleczona grzybica paznokci prowadzi do poważnych powikłań w postaci trwałej utraty paznokcia, rozwoju bakteryjnej infekcji skóry i jej rozprzestrzeniania się na inne obszary ciała. W efekcie zarodniki grzybów mogą dostać się do krwiobiegu, przez co może dojść do zatrucia organizmu. W przypadku osób borykających się z cukrzycą, nieleczona grzybica paznokci może skutkować nawet koniecznością amputacji.

Domowe sposoby na grzybicę paznokci

Zanim sięgniemy po „leki z apteki”, wypróbujmy domowe sposoby na pozbycie się grzybicy.

Czosnek

Jako, że czosnek jest niezwykle silnym antybiotykiem o przeciwgrzybiczych właściwościach, idealnie sprawdzi się w przypadku infekcji spowodowanej drożdżakami. Wystarczy sięgnąć po kilka ząbków świeżego czosnku, po czym przecisnąć je przez praskę i dodać do powstałej miazgi oliwę z oliwek. Taką miksturę nakładamy na zmienione chorobowo paznokcie i pozostawiamy na nich na pół godziny, po czym zmywamy wodą i dokładnie osuszamy.

Soda oczyszczona

Każdego dnia warto zafundować swoim stopom kąpiel w wodzie z dodatkiem sody oczyszczonej. Wystarczy rozpuścić w ciepłej wodzie sodę (cztery łyżki na dwa litry wody). Stopy moczymy w takim roztworze przez pół godziny, po czym dokładnie osuszamy je papierowym ręcznikiem, pamiętając także o przestrzeni między palcami.

Ocet

Kąpiele można robić także z octem, najlepiej rano i wieczorem. Innym sposobem jest smarowanie zmienionych chorobowo miejsc wacikiem nasączonym w occie jabłkowym. Ważne jest to, aby był on niepasteryzowany. Po przetarciu zaleca się przytrzymać taki okład przez parę minut.

Sok cytrynowy

Okłady z soku cytrynowego równie idealnie sprawdzają się w przypadku infekcji grzybiczej. Wykazują one działanie antybakteryjne i antygrzybiczne. Wacikiem nasączonym w kwasie cytrynowym nacieramy zmienione chorobowo miejsca. Pamiętajmy jednak o tym, aby nie zmywać potem soku, ale pozostawić go do wyschnięcia.

Olejek herbaciany

W walce z grzybicą paznokci idealnie sprawdza się olejek z drzewa herbacianego. Jest on powszechnie dostępny i niezwykle skuteczny. Posiada m.in. działanie bakteriobójcze. Wystarczy nakładać niedużą ilość olejku nierozcieńczonego na zaatakowane grzybicą paznokcie i skórę wokół nich. Takie zabiegi powtarzamy trzy razy dziennie przez dwa tygodnie.

Maść o nietypowym zastosowaniu

Jeśli chodzi o domowe sposoby na grzybicę paznokci, to dosyć nietypowym jest stosowanie popularnej maści służącej do łagodzenia objawów grypopodobnych. Chodzi tutaj o Vicks VapoRub. Okazuje się być ona pomocna także w przypadku infekcji grzybiczej. Nakładamy jej niewielką ilość na umyte i osuszone zmienione chorobowo miejsce dwa razy dziennie, najlepiej rano i wieczorem.

Ziołowa kąpiel

Zioła są nieocenione do walki z grzybicą, w tym z grzybicą paznokci. Można je stosować nie tylko wewnętrznie, ale i zewnętrznie, wykorzystując np. do kąpieli. Najlepiej sprawdzają się szyszki chmielu, czarci pazur, orzech czarny, pokrzywa, skrzyp polny, rozmaryn, komosa piżmowa i aloes. Takie ziołowe kąpiele stóp działają napotnie i oczyszczają skórę z toksyn. Można także stosować napary z nich w formie okładów. Moc drzemiąca w ziołach jest naprawdę ogromna. Posiadają one właściwości przeciwzapalne, antybakteryjne, przeciwgrzybicze, łagodzące i wzmacniające. Nie tylko pomagają skórze się zregenerować, ale też zmniejszają ryzyko ponownego zainfekowania.

Bardzo pomocny przy grzybicy paznokci jest rozmaryn, który hamuje rozwój patogenów i redukuje świąd. Wystarczą nam trzy łyżki surowca na szklankę wrzątku. Podobnie można postąpić z chmielem zawierającym goryczkę o działaniu hamującym rozwój grzybów i zakażenie bakteryjne. Powstałym naparem przemywamy chorobowo zmienione obszary. Innym naparem do moczenia stóp będą rozdrobnione liście aloesu zaparzane przez 20 minut w litrze wrzątku.

Uryna

Jeśli nie mamy niczego pod ręką w przypadku grzybicy paznokci, to można wspomóc się własnym moczem. Urynoterapia w postaci kompresu na stopę także jest w stanie pomóc.

Wyciąg z pestek grejpfruta

Do walki z grzybicą paznokci można wykorzystać wyciąg z pestek grejpfruta o działaniu antyseptycznym. Hamuje on namnażanie się bakterii, wirusów i grzybów. Obfituje również w bioflawonoidy, które nie sprzyjają rozwojowi patogenów. Wyciągiem z pestek grejpfruta można skropić skarpetki i wkładkę do butów oraz wykorzystać do kąpieli stóp. Wystarczy kilkanaście kropli wyciągu na litr ciepłej wody. Moczymy w tym stopy przez co najmniej kwadrans dwa razy dziennie. Skarpetki także warto prać z dodatkiem wyciągu z pestek grejpfruta, dzięki czemu uchronimy się przed powtórnym atakiem grzybów.

Proszek do pieczenia na grzybicę?

Niektórym wyda się to dziwne, aby przy grzybicy paznokci sięgać po proszek do pieczenia, ale ma to jak najbardziej sens. W proszku znajduje się wodorowęglan sodu, czyli dobrze znana nam soda oczyszczona. W połączeniu z wodą uzyskujemy pastę, którą nakładamy na zainfekowane miejsce, a po paru minutach spłukujemy i wcieramy dowolny puder o działaniu przeciwgrzybiczym.

Olejki eteryczne i oleje

Oprócz olejku z drzewa herbacianego pomocne okazują się być także inne olejki eteryczne, a dokładniej olejek z oregano, tymiankowy i olejek goździkowy. Warto także sięgnąć po zimnotłoczony olej kokosowy.

Ekstrakt z liści oliwnych

W liściach oliwnych znajdują się substancje o silnych właściwościach grzybobójczych. Działają one także przeciwdrobnoustrojowo i wzmacniają odporność. Ekstraktem z liści oliwnych warto się zarówno suplementować, jak i stosować zewnętrznie – mieszając sproszkowane z oliwą z oliwek czy olejem kokosowym.

Płyn do płukania jamy ustnej na grzybicę stóp?

Jeśli posiadamy płyn do płukania jamy ustnej, który ma w swoim składzie substancje, takie jak mentol, tymol i eukaliptus, to można śmiało zastosować go przy grzybicy paznokci. Są to substancje o działaniu antybakteryjnym i przeciwgrzybiczym. Wystarczy pocierać zmienione chorobowo miejsca wacikiem nasączonym płynem i codziennie moczyć w nim stopy.

O czym należy pamiętać?

Bardzo ważne w przypadku grzybicy paznokci jest to, aby buty noszone w trakcie infekcji zostały wyrzucone. W ich wnętrzu cały czas mogą znajdować się patogeny, przez co może dojść do powtórnego zakażenia. Jeśli jednak z jakichś powodów nie możemy sobie pozwolić na ich pozbycie się, to mamy parę możliwości. Jedną z nich jest włożenie obuwia do foliowego worka, w którym umieszczamy dziesięcioprocentowy roztwór formaliny. Następnym krokiem jest szczelne zamknięcie woreczka i pozostawienie w nim butów na okres dwóch dni w ciepłym i suchym miejscu. Po tym czasie można wywietrzyć buty. Innym rozwiązaniem jest włożenie do butów gazy/szmatki nasączonej roztworem przygotowanym z jednej tabletki chinoksyzolu rozpuszczonego w szklance wody. Każdy but z wkładem umieszczamy w osobnej torebce foliowej, po czym szczelnie zamykamy i pozostawiamy tak na dobę. Po tym czasie wyjmujemy buty i pozostawiamy do wywietrzenia.

Do leczenia grzybicy paznokci sięga się po najróżniejsze preparaty o działaniu przeciwgrzybiczym w postaci lakierów, zasypek, żeli, maści i sztyftów. Godne polecenia jest wcieranie w zmienioną chorobowo płytkę paznokcia i skórę, aloesu – najlepiej świeżo wyciśniętego. Do stosowania miejscowego można także sięgnąć po produkty zawierające mocznik i olejek herbaciany. Pomocne okazują się być także okłady na paznokcie. Konieczna jest odpowiednia higiena stóp, rozważne stosowanie antybiotykoterapii, noszenie klapków ochronnych podczas korzystania z publicznych miejsc typu baseny czy hotelowe prysznice. Należy wystrzegać się korzystania z cudzego obuwia, noszenia butów gumowych, ciasnych i niezapewniających cyrkulacji powietrza. Niezwykle ważne jest także to, aby poddać się leczeniu zaburzeń hormonalnych i metabolicznych, jeśli takowe występują.

Paznokcie powinny być regularnie przycinane, ale niezbyt krótko, z lekko zaokrąglonymi brzegami. Ważne jest także częste zmienianie skarpetek, które najlepiej, gdyby były wykonane z naturalnych materiałów – przewiewnych i bawełnianych. Stopy myjemy mydłem szarym lub przeciwbakteryjnym raz do dwóch razy dziennie. Zawsze dokładnie wycieramy stopy i przestrzenie między palcami. Najlepiej jest także mieć zawsze w zanadrzu jakiś przeciwgrzybiczy aerozol do stóp, w razie pojawienia się objawów infekcji. Najlepsze są preparaty składające się z kilku składników o działaniu przeciwgrzybiczym, antybakteryjnym i ochronnym oraz łagodzącym podrażnienia, typu wyciągi z tymianku, eukaliptusa, z olejkami eterycznymi, zawierające triclosan czy climbazole.

Post Domowe sposoby na grzybicę paznokci pojawił się poraz pierwszy w zdrowe-sposoby.com.

Dlaczego warto postawić na kosmetyki naturalne bez chemii?

Naturalne składniki jak sama nazwa wskazuje, tworzone są wyłącznie w oparciu o składniki z natury. Do ich produkcji wykorzystuje się ekologiczne surowce, co wpływa na ich skuteczność. Naturalne kosmetyki nie zatruwają ani też w żaden sposób nie blokują skóry, która może oddychać i czerpać korzyści z nałożonego na nią preparatu. Nie trzeba martwić się negatywnym impaktem na skórę ani włosy. Tego typu produkty skierowane są dla wszystkich rodzajów skóry bez wyjątków. Wybór jest coraz większy, a ceny coraz bardziej przystępne. Kosmetyki naturalne dostępne są w przeróżnych wersjach, dzięki czemu każdy znajdzie dla siebie coś odpowiedniego, niezależnie od tego, do jakiej części ciała szuka produktu.

Do produkcji kosmetyków naturalnych sięga się wyłącznie po starannie wyselekcjonowane składniki, a cały proces związany ich pozyskiwaniem i tworzeniem jest zgodny z naturą. Nie znajdziemy w nich parabenów ani innych szkodliwych substancji pozyskiwanych z ropy naftowej. Wykorzystywane są wyłącznie naturalne receptury i techniki, co przekłada się na mniejszą trwałość takich kosmetyków, ale wystarczy kupować je na bieżąco, a nie na zapas. Kosmetyki pozbawione chemii mają uniwersalne zastosowanie. Można je nakładać praktycznie na każdą część ciała, nawet jeśli jest to krem przeznaczony do twarzy. Po naturalne kosmetyki mogą śmiało sięgać zarówno dorośli, jak i dzieci czy osoby starsze. Składy i formuły są proste, a ich skuteczność działania potrafi mocno zadziwić.

Kosmetyki naturalne DIY, czyli jak zrobić domową alternatywę dla chemicznych preparatów?

Nie jesteśmy skazani na używanie drogeryjnych kosmetyków, których skład pozostawia wiele do życzenia. Nie dość, że trzeba za nie płacić niemało pieniędzy, to jeszcze wcale nie poprawiają kondycji naszej skóry/włosów. Dodatkowo trzeba liczyć się z wystąpieniem wielu niepożądanych efektów, przez co uzyskujemy efekt odwrotny od zamierzonego. Znacznie lepszym rozwiązaniem będzie sięgnięcie po naturalne kosmetyki, które można również wykonać w swoim domowym zaciszu. Wbrew pozorom nie jest to ani trudne ani też bardzo kosztowne czy czasochłonne. Gra toczy się przecież o nasz wygląd i zdrowie, dlatego też warto zafundować sobie to co najlepsze.

Domowe kosmetyki kolorowe, czyli kosmetyki naturalne do makijażu

Wiele osób masowo używa różnego typu kosmetyków do makijażu, opierając się głównie na tym co dostępne w drogeriach. Kolorówkę można przygotować samemu, co wyjdzie nam na dobre. Do przygotowania podkładu można przykładowo użyć dwóch łyżeczek olejku arganowego, łyżeczki masła shea, łyżki żelu aloesowego, łyżeczki ulubionego hydrolatu, połowy łyżeczki wosku pszczelego, połowy łyżeczki różowej glinki, paru łyżeczek tlenku cynku, od połowy do łyżeczki kurkumy sproszkowanej, od ćwierć do połowy łyżeczki kakao. Proporcje są zmienne w zależności od tego, jaki odcień podkładu chcemy uzyskać. Należy wobec tego trochę poeksperymentować, aby znaleźć dla siebie idealny wariant na dany moment. Wystarczy rozpuścić w kąpieli wodnej masło shea i wosk, dodać olejek arganowy, potem aloes i hydrolat. Całość mieszamy, aż do powstania gładkiej masy. Zdejmujemy ją z ognia, po czym przechodzimy do dodawania powoli kolorów, zaczynając od tlenku cynku i glinki, potem kakao i kurkumy.

Korektor można wykonać z dwóch łyżeczek olejku arganowego, łyżeczki masła shea, połowy łyżeczki wosku pszczelego, łyżki żelu aloesowego, dwóch łyżek tlenku cynku, łyżeczki hydrolatu, połowy łyżeczki glinki i kakao w ilości do połowy łyżeczki.

Puder sypki zrobimy przykładowo z pudru bambusowego i tlenku cynku w proporcji 4:1. Eyeliner można wykonać z dwóch łyżeczek oleju kokosowego, czterech łyżeczek masła shea i dwóch kapsułek sproszkowanego węgla aktywowanego. Do przygotowania tuszu do rzęs potrzebne będą nam dwie łyżeczki wosku pszczelego, dwie łyżeczki oleju kokosowego, pięć łyżeczek aloesu w żelu/wazeliny, połowa łyżeczki kakao/węgla aktywowanego, kilka kropli witaminy E.

Nawet szminkę można zrobić własnoręcznie z 4 g oleju migdałowego, 3 g wosku, po 2 g masła kakaowego i shea oraz oleju rycynowego, łyżeczki naturalnego barwnika. Błyszczyk i róż do policzków: łyżka oleju kokosowego, dwie łyżeczki masła shea, łyżka sproszkowanej żurawiny, połowa łyżeczki sproszkowanego czerwonego buraka.

Zrób sobie własny krem/balsam/peeling bez chemii

Jest wiele sposobów na zrobienie swojego własnego kremu bez sztucznych i niepożądanych składników. Niektórzy sięgają jedynie po jakiś olejek do twarzy i do tego dodają humektan o właściwościach nawilżających. Warto zajrzeć do sklepów, które sprzedają półprodukty, z których można wyczarować najróżniejsze naturalne kosmetyki, zgodnie z potrzebami swojej skóry.

Krem do twarzy można wykonać z oleju kokosowego, masła shea, ekstraktu z bazylii, kropli witaminy E, wosku pszczelego.

Inną opcją będzie wymieszanie oleju migdałowego z olejem argonowym, olejkiem z drzewa różanego/bergamotki, olejkiem cytrynowym, woskiem pszczelim.

Balsam można przygotować z masła shea, olejku migdałowego, oleju arganowego, olejku grejpfrutowego i cytrynowego.

Domowy peeling zawierać może przykładowo cukier brązowy, oliwę z oliwek, olejek cynamonowy i pomarańczowy.

Ciekawą opcją jest olejkowe mleczko z awokado do demakijażu, do przygotowania którego potrzebować będziemy polowy szklanki wody różanej, 20 g mleka w proszku, łyżki miodu, 20 ml oleju z awokado, 10 ml oleju migdałowego. Przy trądziku świetnie sprawdzi się emulsja myjąca z łyżki zmielonych płatków owsianych, łyżki otrąb pszennych, łyżki miodu, połowy szklanki octu jabłkowego i połowy szklanki oleju z pestek winogron. Można też zrobić emulsję z soku z połowy cytryny, 30 g glinki białej/zielonej, 10 kropli olejku rumiankowego, 60 g mydła Aleppo/marsylskiego w płynie.

Płyn micelarny można wykonać z połowy szklanki hydrolatu z zielonej herbaty, 5 ml olejku różanego, 3 ml olejku rycynowego i 20 kropli witaminy E.

Domowe toniki do twarzy

Chociaż można już dostać wiele dobrej jakości toników do twarzy, które nie są nafaszerowane chemią, to jednak nadal nie są one ogólnodostępne i ich cena zwykle pozostawia wiele do życzenia. Można jednak wykonać taki tonik samodzielnie w swoim domowym zaciszu.

Świetnie sprawdzi się tonik rumiankowy czy taki z octem jabłkowym do cery tłustej/mieszanej. Do cery trądzikowej z kolei idealny będzie tonik z zielonej herbaty. Natomiast do cery suchej dobry będzie tonik ryżowy. Jeśli mamy cerę wrażliwą czy skłonną do alergii, to poleca się tonik różany. Z kolei do cery dojrzałej sprawdzi się tonik pietruszkowy. Ciekawą opcją jest także tonik arbuzowy.

Naturalny szampon? Jak najbardziej!

Każdy z nas zdaje sobie dobrze sprawę z tego, że w większość szamponów zawiera całą masę chemicznych dodatków, które niestety nie wpływają korzystnie na stan naszych włosów i skóry głowy. Może i dobrze doczyszczają skalp i usuwają zabrudzenia z kosmyków, ale niestety kosztem ich wyglądu i kondycji. Ogólnodostępne szampony do włosów zawierają parabeny i sztuczne konserwanty przedłużające trwałość produktu, jednak przyczyniają się one do wielu nieprzyjemnych dolegliwości w postaci alergii, rumienia czy stanów zapalnych skóry. Bardzo szkodliwe są powszechnie stosowane silikony, SLES i SLS. Są to syntetyczne detergenty służące do odłuszczania i mycia. Przyzwyczailiśmy się do tego, że szampon ma się dobrze pienić, dzięki czemu łatwiej się go rozprowadza po włosach i jesteśmy przekonani, że doczyścił każdy skrawek owłosionej skóry głowy. Regularne stosowanie takich szamponów, a niektórzy robią to codziennie, doprowadza do przesuszania się skóry, zaburzenia produkcji łoju, uczucia świądu itd. Warto wobec tego pomyśleć nad zrobieniem swojego własnego szamponu. Możliwości jest naprawdę sporo.

Najprostszym przepisem będzie zrobienie szamponu do włosów z mydła i wody destylowanej. Potrzebne będzie 70 g twardego mydła i 800 ml wody destylowanej. Można też użyć świeżego wywaru z ulubionych ziół (świetnie sprawdzi się rozmaryn, rumiane, łopian, szyszki chmielu czy pokrzywa). Mydło należy zetrzeć na tarce, po czym zalać gorącą wodą/ziołowym odwarem i mieszać, aż do całkowitego rozpuszczenia się. Szampon nadaje się do użycia już po przestygnięciu.

Jeśli chcemy uzyskać efekt błyszczących kosmyków, to do szamponu można dodać olejek rycynowy, ocet i glicerynę. W przypadku włosów suchych dobrą opcją będzie zrobienie szamponu z żółtka jaja utartego z olejkiem rycynowym i oliwą z oliwek. Wystarczy nam jedno żółtko, łyżeczka oleju i łyżeczka oliwki. Należy pamiętać o dokładnym wypłukaniu takiego szamponu z włosów.

Świetną opcją będzie zrobienie szamponu z mydlnicy lekarskiej, szczególnie w przypadku problemu z przetłuszczającymi się i oklapniętymi włosami. Potrzebować będziemy do tego dwóch łyżek mydlnicy lekarskiej, trzech łyżek soku cytrynowego, dwóch żółtek i ½ litra wody. Wszystkie składniki oprócz żółtek zagotowujemy, po czym dodajemy je na koniec i dokładnie mieszamy, pozostawiamy do przestygnięcia. Jeśli zależy nam na jeszcze lepszym oczyszczeniu, to można zrobić szampon z dwóch łyżek suszonego korzenia mydlnicy i szklanki wrzątku. Zioło zalewamy wrzątkiem, odstawiamy na kwadrans, odcedzamy i dodajemy łyżeczkę zielonej glinki. Do włosów potrzebujących wzmocnienia i regeneracji dobrze sprawdzi się szampon z czterech łyżeczek mydlnicy, zalanej dwoma szklankami wody i gotowanej przez pół godziny na małym palniku. Następnym krokiem jest wsypaniem dwóch łyżek suszonej pokrzywy i odstawienie całości na kilkanaście minut. Potem całość przecedzamy i mamy gotowy szampon.

Post Kosmetyki naturalne – postaw na pielęgnację ciała bez chemii pojawił się poraz pierwszy w zdrowe-sposoby.com.

Co to jest olejowanie włosów?

Olejowanie włosów jest idealną opcją dla każdej kobiety dążącej do poprawienia kondycji i wyglądu swojej fryzury. Największe efekty mogą zobaczyć panie borykające się z włosami suchymi, pozbawionymi blasku i niezdyscyplinowanymi. Jest to zabieg pielęgnacyjny nie tylko na włosy, ale i na owłosioną skórę głowy przy wykorzystaniu najróżniejszych olejków. Polega on na nakładaniu, wcieraniu lub wmasowywaniu oleju, które przenikają w głąb struktury włosów i skóry. Do olejowania włosów sięga się wyłącznie po naturalne oleje roślinne i masła. Jest wiele metod tej pielęgnacji włosów, a za najpopularniejsze uznaje się olejowanie na sucho lub na mokro, chociaż możliwości jest więcej. Tego typu zabiegi można wykonać samodzielnie w domu i to bez sięgania po dodatkowe kosmetyki. Są one całkowicie naturalne i bezpieczne zarówno dla samych włosów, jak i naszej skóry. Olejowanie włosów działa nie tylko na powierzchnię włosów i skóry, ale także w ich wnętrzu. Regularne i długotrwałe pielęgnowanie włosów przy pomocy olejów sprawia, że stają się one dobrze nawilżone, odżywione i wzmocnione.

Olejowanie włosów wywodzi się z krajów azjatyckich, a dokładniej z Indii, gdzie była to tradycyjna metoda pielęgnacji włosów. To właśnie Hinduski mogą pochwalić się długimi, pełnymi blasku i mocnymi włosami. Moda na olejowanie włosów rozprzestrzeniła się i dotarła także do Polski. Włosomaniaczki sięgają po najróżniejsze olejki i tworzą z nich mieszanki, w celu znalezienia dla siebie idealnego wariantu. Należy bowiem pamiętać o tym, że nie każdy olej sprawdzi się na naszych włosach, dlatego wybór tego odpowiedniego jest kluczem do sukcesu.

Czym olejować włosy?

Każdy rodzaj włosów wymaga innego oleju, w oparciu o porowatość włosów.

• Włosy niskoporowate

Włosy niskoporowate wyróżniają się tym, że są mocne, gładkie i błyszczące. Najczęściej są one proste lub mogą mieć niewielkie fale. Co oznacza niska porowatość włosa? Otóż chodzi tutaj o to, że jego łuski są dobrze domknięte. Częstą bolączką osób z włosami o niskiej porowatości jest to, że ich fryzura nie jest bujna, gdyż włosom brakuje objętości.

Najlepszymi olejami w przypadku włosów o prawidłowej porowatości są: arganowy, jojoba, z orzechów makadamia, abisyński, migdałowy, z orzechów brazylijskich/laskowych, oliwa z oliwek, moringa, neem, z zarodków pszenicy, z nasion papai, sezamowy, rycynowy, ryżowy, rzepakowy. Do olejowania włosów niskoporowatych polecane są także: olej kokosowy, palmowy, rycynowy, słonecznikowy, lniany, masło shea, olej babassu, masło kakaowe.

• Włosy średnioporowate

Posiadacze włosów o średniej porowatości mają pukle, które potrzebują odpowiedniej pielęgnacji, gdyż ich kondycja nie jest zadowalająca. W ich przypadku łuski włosa nie są dobrze domknięte. Pojawia się problem z przesuszonymi włosami i porozdwajanymi końcami. Włosy średnioporowate są zwykle matowe, łamliwe, osłabione i wypadają w większych ilościach. Wymagają one regeneracji i przywrócenia właściwej porowatości, aby uchronić je przed zniszczeniem.

Najlepszymi olejami w przypadku włosów średnioporowatych będą: rycynowy, słonecznikowy, jojoba, lniany, z kiełków pszenicy, z pestek dyni.

• Włosy wysokoporowate

Jeśli mamy włosy wysokoporowate, to z całą pewnością nie dodają nam uroku. Niestety najczęściej sami przyczyniamy się do takiego stanu rzeczy. Wysoka porowatość bardzo często wynika z nadużywania zabiegów fryzjerskich, które obciążają i niszczą pukle. Chodzi tutaj przede wszystkim o rozjaśnianie i farbowanie włosów, termiczne ich stylizowanie czy trwała ondulacja. Nieumiejętne i nadmierne prostowanie, kręcenie czy farbowanie włosów przyczynia się do tego, że zaczynają przypominać przysłowiowe siano na głowie. Włosy wysokoporowate są znacząco wysuszone, łamią się, są sztywne i szorstkie, pozbawione blasku i sprężystości. Jednym słowem włosy wysokoporowate są włosami bardzo mocno zniszczonymi. Wołają one wręcz o pomoc.

Olejami polecanymi do włosów wysokoporowatych są: z wiesiołka, pszenicy, komosy, pestek winogron, amarantusa, rycynowy, sojowy, z orzechów, kukurydziany, z awokado, lniany, słonecznikowy, arachidowy, konopny, z orzechów laskowych, migdałowy, makowy, z nasion czarnuszki, ryżowy, z pestek śliwki, z orzechów makadamia/brazylijskich, z nasion papai, z pestek brzoskwiń/moreli.

Co daje olejowanie?

Korzyści płynących z olejowania włosów jest wiele. Systematyczność z całą pewnością popłaca. Dobrze dobrany olej sprawi, że zyskają one na sprężystości, zwiększy się ich nawilżenie i staną się przyjemniejsze w dotyku. Wzmocnienie i odżywienie włosów to jednak nie wszystko. Olejowanie ich wpływa korzystnie na cebulki i przyspiesza porost włosów, redukując jednocześnie problem z ich nadmiernym wypadaniem. Jeśli wobec tego naszym problemem nie są tylko suche, niesforne czy łamliwe włosy, ale też zmniejszająca się ich ilość i coraz większe przerzedzenie na głowie, to jak najbardziej warto rozpocząć swoją przygodę z olejowaniem włosów. Kolejną zaletą płynącą z ich olejowania jest regulacja wydzielania sebum, dzięki czemu można zapomnieć o problemie z nadmiernie przetłuszczającymi się włosami, co jest zmorą wielu osób. Olejki regenerują włosy, uelastyczniają je i nadają im blasku. Nakładane na skórę głowy łagodzą podrażnienia i redukują stany zapalne oraz przeciwdziałają łupieżowi. Jako, że najbardziej podatne na uszkodzenia są końcówki włosów, nakładaniem na nie oleju możemy zredukować ten problem do minimum. Olejki chronią końce przed rozdwajaniem i dodatkowo uławiają rozczesywanie włosów. Na korzyść tej metody pielęgnacyjnej przemawia także to, że włosy chronione są przed działaniem najróżniejszych czynników zewnętrznych, które niekorzystnie wpływają na ich kondycję i wygląd.

W olejach znajduje się cała masa dobroczynnych substancji takich jak nienasycone kwasy tłuszczowe, witaminy i minerały. Przenikają one w głąb włosa i skóry głowy, przez co odżywiają je. W efekcie mamy mięsiste i błyszczące pukle, które łatwiej jest ułożyć. Dzięki olejowaniu włosów można zapomnieć o niesfornych kosmykach, które zostają skutecznie ujarzmione. Oleje tworzą warstwę okluzyjną, która chroni włosy przed utratą wody, zapewniając odpowiedni poziom wilgoci i chroniąc kosmyki przed uszkodzeniami mechanicznymi. Warto też dodać, że olejowanie włosów jest sposobem na zwiększenie ochrony przeciwsłonecznej. Nie trzeba chyba nikomu mówić, jak destruktywny wpływ mają na kondycję i wygląd pukli promienie UV. Po olejowanie mogą śmiało sięgać osoby z pofarbowanymi włosami, gdyż dzięki temu zabiegowi pukle będą chronione przed wypłukiwaniem koloru i matowieniem. Z całą pewnością można liczyć na dłuższe utrzymanie się na nich barwy i blasku. Masowanie owłosionej skóry głowy olejkami poprawia krążenie krwi, co gwarantuje w dłuższej perspektywie czasu zagęszczenie włosów.

Jak olejować włosy?

Włosy można olejować na wiele sposobów. Jedną z metod jest olejowanie na sucho, co polega na wcieraniu oleju w suche włosy. Robi się to najczęściej przed ich umyciem, ale można też spróbować nałożenia niewielkiej ilości olejku po umyciu włosów, w celu dodania im połysku i gładkości.

Inną opcją jest olejowanie na mokro, czyli nanoszenie olejku na wilgotne włosy. Zaletą tej metody jest to, że kontakt oleju z wodą poprawia jego wchłanialność. Olejowanie na mokro stosuje się przed umyciem włosów lub po umyciu ich szamponem.

Bardzo popularną metodą jest olejowanie włosów w misce, czyli moczenie pukli w ciepłej wodzie zawierającej dodatek oleju czy też mieszanki ulubionych olejków. Włosy pozostawiamy do wyschnięcia i myjemy dopiero po paru czy nawet kilku godzinach, w miarę możliwości.

Jeszcze inną opcją jest olejowanie włosów na mgiełkę, co polega na nakładaniu oleju na włosy przy pomocy atomizera. Wystarczy sięgnąć po atomizer, wypełnić go wodą czy humektanem, po czym dodać olejek i zacząć spryskiwać powstałą mieszanką swoje pukle.

W przypadku olejowania włosów najlepsze efekty można uzyskać, poddając naolejowane włosy działaniu ciepła. Warto wobec tego nałożyć czepek i okryć go dodatkowo ręcznikiem. Świetnie sprawdzi się także podgrzewanie włosów suszarką. Można również zmoczyć włosy, podgrzać je suszarką i dopiero nałożyć na nie olej.

Czym zmywać olej z włosów?

Z całą pewnością wiele osób zastanawia się, jak zmyć olej znajdujący się na powierzchni włosów. Pojawiają się wątpliwości co do tego, czy uda się całkowicie pozbyć warstwy tłuszczu i obawa przed efektem obciążonych włosów przypominających strąki. Nic jednak bardziej mylnego! Oczywiście nie wystarczy nam sama woda do zmycia oleju z włosów, ale nie trzeba myć ich wielokrotnie czy też sięgać po jakieś specjalne preparaty. Z pomocą przychodzi szampon, ale nie może być to byle jaki kosmetyk. Delikatne szampony rzeczywiście mogą nie poradzić sobie ze zmyciem olejowej warstwy na włosach. Najprostszym i najszybszym rozwiązaniem byłoby sięgnięcie po szampon zawierający SLE i SLES, ale niestety tego typu kosmetyki mogą przynieść efekt odwrotny od zamierzonego i zniweczyć korzyści naszego olejowania. Lepszym pomysłem byłoby już sięgnięcie po szampon niezawierający silikonów i umycie włosów dwukrotnie.

To jednak nie jedyna z dostępnych dla nas możliwości. Najbardziej polecaną metodą pozbywania się oleju z włosów jest emulgowanie. Chodzi tutaj o nałożenie na naolejone włosy w pierwszej kolejności maski czy odżywki, zanim przystąpimy do mycia włosów. Zadaniem tych kosmetyków jest ułatwienie połączenia się oleju na powierzchni włosów z wodą. Wystarczy nałożyć maskę czy odżywkę na włosy i pozostawić ją na pół godziny, po czym spłukać z włosów. Następnie przechodzimy do mycia skalpu delikatnym szamponem, a wytworzoną pianą myjemy delikatnie także całą długość włosów. Na koniec spłukujemy dokładnie szampon z włosów. Można także sięgnąć ponownie po odżywkę po umyciu włosów szamponem, po czym zmyć już samą wodą. Inną opcją jest spłukanie oleju z włosów ciepłą wodą i odczekanie, aż jej nadmiar ocieknie z pukli, po czym należy nałożyć maskę/odżywkę na nie i dalej postępować jak wyżej. Co może świadczyć o niedokładnym umyciu włosów z oleju? Można to poznać po tym, że włosy będą dłużej schnąć i bardziej się mienić, co powinno ochronić nas od ponownego umycia ich szamponem.

Efekty olejowania włosów

Efektów olejowania włosów nie zobaczymy od razu. Jako, że jest to naturalna metoda, konieczne jest uzbrojenie się w cierpliwość. Jeśli jednak będziemy systematyczni, to efekty z całą pewnością się wkrótce pojawią. Oleje wnikają w głąb struktury włosa i odbudowują go od wewnątrz, co wymaga czasu. Po jednorazowym naolejowaniu włosów nie zauważymy spektakularnych zmian. Efekty mogą pojawić się jeszcze później, jeśli wyjściowa kondycja naszych włosów pozostawia wiele do życzenia. Znaczenie ma także porowatość włosów. Olejowanie włosów raz na miesiąc nie zagwarantuje nam pięknych włosów. Ważne jest to, aby eksperymentować i obserwować swoje włosy. Nie każdy olej będzie idealny właśnie dla naszych włosów, dlatego też sztukę olejowania należy doskonalić metodą prób i błędów. Bez wątpienia nie należy się zniechęcać ani też poddawać po paru tygodniach.

Jak często olejować włosy?

Nie trzeba codziennie nakładać oleju na włosy, ale nie ma też do tego żadnych przeciwwskazań. Takie zabiegi pielęgnacyjne powinny być stosowane przynajmniej raz w tygodniu, a w celu zyskania zadowalających efektów przed każdym myciem włosów. Olej powinien być na włosach co najmniej przez godzinę, a najlepiej przez kilka godzin. Można także pozostawić olej na włosach na całą noc i zmyć rano. Zasada jest taka, że im częściej olejujemy włosy, tym szybszych i lepszych efektów możemy się spodziewać. Ważne jest tylko to, aby nie przesadzać z ilością nałożonego oleju, co przyniesie efekt odwrotny od zamierzonego i spowoduje przykładowo przetłuszczenie włosów.

Post Olejowanie włosów – efektywne sposoby naturalnej pielęgnacji pojawił się poraz pierwszy w zdrowe-sposoby.com.

Przyczyny i objawy

Niezależnie od tego czy chodzi o cellulit na udach, ramionach, pośladkach czy też o cellulit na brzuchu, jest on uciążliwy. Nie jest on wyłącznie problemem estetycznym ani też kompleksem osób otyłych czy niedbających o siebie. Nic bardziej mylnego! Pojawia się wobec tego pytanie, skąd się bierze cellulit? Pomarańczowa skórka jest wynikiem nierównomiernego rozmieszczenia tkanki tłuszczowej, przez co tworzą się grudki, następnie obrzęk i dochodzi do zaburzenia krążenia w tym obszarze. Owe grudki są niczym innym jak powiększonymi adypocytami, czyli komórkami tłuszczowymi. Ma je każdy z nas – łącznie z osobami aktywnymi fizycznie, uprawiającymi sport zawodowo czy też młodymi. Na skutek powiększenia się komórek tłuszczowych, sąsiadujące naczynia krwionośne i limfatyczne są coraz bardziej przez nie uciskane, co pogarsza mikrokrążenie. To z kolei sprawia, że do komórek nie dociera wystarczająca ilość tlenu i składników odżywczych oraz zostaje spowolniony proces usuwania z nich toksycznych produktów przemiany materii. Wszystkie złogi wraz z wodą zaczynają w coraz większych ilościach gromadzić się w tkankach.

Przyczyn powstawania cellulitu jest wiele. Najczęstszym problemem jest brak ruchu i siedzący tryb życia, co w dzisiejszych czasach jest powszechnym zjawiskiem. Przyczynić się do pomarańczowej skórki może również nadmiar cukru i soli w diecie. Jeśli nasz jadłospis opiera się przede wszystkim na żywności wysoko przetworzonej, to należy spodziewać się oprócz szeregu innych dolegliwości zdrowotnych także cellulitu. Problemy z krążeniem i nadmiar estrogenów przy niedoborze progesteronu również może zamanifestować się pomarańczową skórką. Nawet coś tak prozaicznego jak noszenie obcisłych ubrań może przyczynić się do rozwoju cellulitu. W grupie zwiększonego ryzyka znajdują się także osoby nałogowo palące papierosy. Jeśli mamy wady postawy typu skrzywienie kręgosłupa, to również możemy zaobserwować u siebie cellulit. Będzie on wówczas wynikiem zaburzonego krążenia krwi w nogach.

Stopnie cellulitu

Wyróżnia się cztery podstawowe rodzaje cellulitu w celu określenia stopnia zaawansowania zmian. W przypadku pierwszego stopnia zwykle nie jest on zbyt widoczny. Można jednak szybko sprawdzić, czy problem pomarańczowej skórki nas dotyczy. Wystarczy ścisnąć płat skóry dwoma palcami na brzuchu/górnej części ud, po czym obserwować wygląd skóry. Jeśli po ściśnięciu będzie miała strukturę lekko grudkowatą, to będzie to świadczyło o pierwszym stopniu cellulitu. Im wcześniej zorientujemy się, że mamy z tym problem, tym szybciej będziemy mogli się go pozbyć i to domowymi sposobami. Możliwe będzie uniknięcie jego rozwoju, a jak wiadomo, pomarańczowa skórka w bardziej zaawansowanym stadium nie jest tylko bardziej nieestetyczna, ale i trudniejsza do usunięcia.

Dalej mamy drugi stopień cellulitu, co objawia się podobnie jak przy pierwszym stopniu, ale dodatkowo może pojawić się także lekki ból. W przypadku trzeciego stopnia cellulitu nie trzeba już niczego ściskać, gdyż jest on dobrze widoczny. Co więcej, grudki są większej objętości, a skóra objęta cellulitem ma nierównomierne pofałdowania w głębszych warstwach. Na koniec mamy czwarty stopień cellulitu, co objawia się licznymi pofałdowaniami. Co więcej, dotykanie grudek sprawia duży ból. Są one łatwo wyczuwalne nawet przy muśnięciu skóry ręką.

Rodzaje cellulitu

Cellulit może przybrać różne formy. Bardzo ważne jest to, aby określić jego rodzaj i oczywiście stopień zaawansowania, aby móc podjąć właściwe kroki. Podobnie jest z chorobami – kluczowe jest postawienie prawidłowej diagnozy, dzięki czemu możliwe jest dobranie skutecznej metody leczenia. W przypadku skórki pomarańczowej jest to samo. Cellulit może być obrzękowy, wodny czy też tłuszczowy.

• Cellulit obrzękowy – dotyczy zaburzonego krążenia i zastoju limfy. Największym problemem są kończyny, które zaczynają puchnąć, wydają się ciastowate i wręcz lejące. Problem nasila się przede wszystkim w godzinach wieczornych.
• Cellulit wodny – związany jest z zaburzoną gospodarką wodną i chociaż wygląda podobnie jak cellulit obrzękowy, to jednak często towarzyszy temu suchość skóry. W wyniku gromadzącej się wody w tkance podskórnej dochodzi do zaburzonego przepływu krwi i spowolnienia metabolizmu komórkowego. Z tym rodzajem cellulitu relatywnie często borykają się osoby o szczupłej sylwetce.
• Cellulit tłuszczowy – wynika z nadmiernego kumulowania się tkanki tłuszczowej, co skutkuje rozciąganiem się skóry i osłabieniem jej wewnętrznych warstw. Między warstwami skóry zaczynają coraz bardziej osadzać się komórki tłuszczowe, które są coraz mocniej widoczne na powierzchni skóry w postaci nieestetycznych grudek.

Dieta antycellulitowa

Zmiana dotychczasowego trybu życia jest kluczowa w przypadku cellulitu. Zacząć należy od diety i nawodnienia. Pomarańczowej skórki można pozbyć się nie tylko w gabinetach kosmetycznych czy medycyny estetycznej, ale także w domu. Wystarczy zastosować się do pewnych zasad i wprowadzić je w życie, aby zmniejszyć lub całkowicie zredukować znienawidzony cellulit.

Picie wody

Jeśli jesteśmy osobami, które nie myślą za wiele nad tym, ile wypijają płynów danego dnia, to czas najwyższy to zmienić. Prawidłowe nawodnienie ciała jest niezwykle ważne. Nie chodzi tutaj jednak o wypijanie kawy, czarnej herbaty czy też kolorowych napojów z marketu. Należy zwiększyć spożycie wody. Można dodawać do niej cytrynę, imbir czy też pierz kajeński. Świetnie sprawdzą się także napary ziołowe, zielona herbata, soki warzywno-owocowe i koktajle.

Produkty wskazane i zakazane

W diecie antycellulitowej nie może zabraknąć wielu porcji świeżych warzyw i owoców. To samo dotyczy ziół, kiełków, produktów pełnoziarnistych, jaj, zimnotłoczonych olejów roślinnych, pestek i nasion, orzechów, dobrej jakości ryb.

Zredukować należy ilość spożywanej soli, która powoduje zastój wody w orgazmie i obrzęki. Znacznie lepiej jest zastąpić ją innymi przyprawami. Z diety powinny zniknąć smażone potrawy, sosy z tłustą śmietaną czy zaprawiane mąką. Najlepiej jest ograniczyć do minimum żywność wysoko przetworzoną, zastępując ją naturalnymi produktami. Białe pieczywo, mąka, makarony czy wyroby cukiernicze powinny odejść w zapomnienie. Znacznie lepiej jest zjeść sobie dla osłody wyśmienite owoce czy te zrobić zdrowe słodycze z pełnowartościowych produktów. Są one już nawet dostępne w wielu sklepach. Dania typu instant i fast food także powinny zniknąć z naszego jadłospisu. Alkohol nie jest wskazany z wyjątkiem lampki czerwonego wina czy też nalewki ziołowej. Mięso najlepiej jest ograniczyć i sięgać wyłącznie po to ze sprawdzonej hodowli, wolne od chemikaliów. Zaleca się ograniczyć tłuszcze odzwierzęce. Można sięgać po białe sery, kefir, zsiadłe mleko, prawdziwe masło i mleko roślinne.

Najlepsza żywność przeciw cellulitowi

W diecie antycellulitowej nie może zabraknąć brokuł, które obfitują w kwas liponowy. Brokuły mają działanie przeciwzapalne, stymulują tworzenie włókien kolagenowych i przeciwdziałają powstawaniu cellulitu. Burak także działa dobroczynnie na stan kondycję naszej skóry. Zawiera likopen pobudzający krążenie i przeciwdziałający zatrzymywaniu się wody w organizmie. Buraki oczyszczają organizm z toksyn, obniżają cholesterol i zawierają szereg witamin stymulujących produkcję kolagenu. Obecna w jajkach lecytyna pomaga odbudować ściany komórek skóry. Kiełki są skarbnicą witamin i minerałów. Odżywiają one komórki skóry, pobudzają krążenie krwi i wspierają pracę wątroby. Potas zawarty w bananach zwiększa przepływ krwi, redukując cellulit. Kurkuma zmniejsza obrzęki i wspiera procesy detoksykacyjne organizmu. Działa również przeciwzapalnie. Szparagi także mają właściwości przeciwzapalne, usprawniają przepływ krwi i przyspieszają pozbywanie się toksyn z organizmu.

Najlepiej sprawdzają się warzywa i owoce obfitujące w wodę typu arbuzy, melony, pomidory, ogórki, buraki czy cytrusy. Potas w nich zawarty działa przeciwobrzękowo, dlatego też idealnie sprowadzi się banan, pomidor i ziemniaki. Wspomagająco działają kwasy tłuszczowe z grupy omega3. W celu zrównoważenia hormonalnego warto sięgać po produkty zawierające fitoestrogeny, a znajdziemy je przykładowo w śliwkach, sezamie, wiśniach, kiełkach lucerny czy wyciągach z soi. Warto spożywać cytrynę, grejpfruta, ananasa, melona, ziarna słonecznika, mleko sojowe, imbir, curry i kolendrę w celu odkwaszenia organizmu.

Jak jeszcze zwalczyć cellulit?

Olej, masaż i roller

W przypadku cellulitu bardzo pomocne jest przeprowadzenie kuracji oczyszczającej, która pomoże nam pozbyć się z organizmu nagromadzonych złogów. Jest wiele ziół i różnych preparatów, które nam w tym pomogą. Nawet picie glinki zielonej z wodą i cytryną będzie świetną opcją. Tak samo jak picie kombuczy czy też soków warzywno-owocowych. Kolejnym krokiem jest masowanie skóry, dzięki czemu pobudzimy krążenie krwi i ruszymy limfę. Podczas masowania dochodzi do zerwania tkanek tłuszczowych. Warto posłużyć się do tego olejkami eterycznymi. Wystarczy dodać parę kropli olejku rozmarynowego i kopru do oleju migdałowego, po czym przystąpić do wmasowywania takiej mikstury w miejsca objęte pomarańczową skórką. Świetnie sprawdza się masażer na cellulit. Przy tego typu zabiegach konieczna jest cierpliwość i systematyczność, aby zobaczyć pożądane efekty.

Peeling, kawa i preparaty

Peelingi także świetnie się sprawdzą, szczególnie te z fusów kawy, która przyspiesza spalanie tkanki tłuszczowej. Nawet peeling cukrowy czy z soli morskiej będzie wspaniałym wyborem. Nie mówiąc już o tym, że sklepowe półki wręcz uginają się pod naporem różnego typu peelingów i innych preparatów antycellulitowych. Mamy do dyspozycji różne kremy, balsamy i ampułki na cellulit. W ich składzie powinny znajdować się produkty takie jak ekstrakt z bluszczu, ekstrakt z kasztanowca, ekstrakt z bylicy, boże drzewko, ekstrakt z ruszczyka kolczastego, wyciąg z alg, kofeina, rutyna, kwas askorbinowy. Z całą pewnością warto po nie sięgnąć. Oczywiście nie należy spodziewać się natychmiastowych efektów, ale systematycznie używane pomogą zredukować pomarańczową skórkę.

Naprzemienne prysznice, szczotkowanie ciała, maski i bańki chińskie

Naprzemienne prysznice zimną i ciepłą wodą okazują się być niezwykle skuteczne w walce z cellulitem. Należy pamiętać o tym, aby kończyć taki prysznic zawsze zimną wodą. Znaczenie ma także to, aby nie nosić obcisłych ubrań zaburzających krążenie krwi. Szczotkowanie ciała na sucho jest bardzo dobrą metodą na likwidację cellulitu. Dzięki temu skóra będzie bardziej wygładzona i jędrniejsza. Wystarczy nam ostra szczotka z włosiem, którą będziemy masować ciało kolistymi ruchami, skupiając się na obszarach objętych pomarańczową skórką. Taki zabieg powinien trwać od kilku do kilkunastu minut. Wykonujemy go w miarę możliwości codziennie lub co drugi dzień. Idealnie sprawdzi się masaż szorstką rękawicą, który poprawia krążenie, przyspiesza metabolizm i ujędrnia skórę. Godna polecenia jest maska do ciała z cynamonu. Wystarczy wymieszać go z wodą, nałożyć na skórę, owinąć ciało folią spożywczą i pozostawić na pół godziny. Stawianie baniek chińskich także jest bardzo skutecznym sposobem walki z cellulitem. Wystarczy wykonywać nimi masaż w domu trzy razy w tygodniu, aby zaobserwować widoczne efekty już po kilku zabiegach.

Profesjonalne zabiegi na cellulit

Czasami domowe sposoby na cellulit, zmiana diety i ruch nie przynoszą pożądanych efektów. Na szczęście jest wiele skutecznych zabiegów stworzonych z myślą o osobach borykających się z uporczywym cellulitem. Przykładem jest drenaż limfatyczny, który poprawia krążenie, przyspiesza pozbywanie się toksyn z organizmu, redukuje opuchliznę i wygładza skórę. Dalej mamy endermologię będącą masażem wykonywanym urządzeniem z wykorzystaniem podciśnienia. Dzięki niemu można usprawnić przepływ krwi i pobudzić limfę, wspomóc procesy detoksykacyjne i ujędrnić ciało. Dalej mamy mezoterapię polegającą na ostrzykiwaniu skóry specjalnymi preparatami. Stanowią one witaminowe koktajle wzbogacone o różnego typu wyciągi np. z kawy i karczocha. Po wniknięciu do skóry, przyspieszają spalanie tkanki tłuszczowej. Jest też mezoterapia bezigłowa wykorzystująca impulsy elektryczne. Za ich pomocą stymuluje się procesy odpowiedzialne za redukcję pomarańczowej skórki.

Do walki z cellulitem wykorzystuje się laseroterapię. Jest to połączenie lasera diodowego, masażu i krioterapii w jednym zabiegu. Dzięki niemu zostanie pobudzone krążenie i spalanie tkanki tłuszczowej oraz oczyszczanie tkanek z toksyn. Fale radiowe i akustyczne są bardzo pomocne przy cellulicie. Na rynku medycznym dostępne są urządzenia będące w stanie rozprawić się niemalże z każdym rodzajem cellulitu i to niezależnie od stopnia jego zaawansowania. Przykładem jest chociażby urządzenie Maximus Trilipo działające na skórę, komórki tłuszczowe i mięśnie. Na skutek przyspieszenia metabolizmu tkanek stymulowany jest kolagen odpowiedzialny za przebudowę i jędrność skóry. Za pomocą fal radiowych można zastymulować proces drenażu w konkretnych warstwach skóry. Jest to sposób na rozerwanie i likwidację komórek tłuszczowych. Drgania wprowadzone pod tkankę łączną rozluźniają tkanki i zwiększają ich elastyczność. Manifestuje się to zmniejszeniem pomarańczowej skórki i tkanki tłuszczowej oraz zwiększeniem napięcia skóry.

Przepisy na antycellulitowe koktajle, soki i drinki

Organizm potrzebuje szeregu składników odżywczych do tego, aby zapobiec/uporać się z cellulitem. Tym bardziej, że w przypadku problemów z pomarańczową skórką mówimy o zaburzonym krążeniu i osłabionej przemianie materii. Warto wobec tego sięgnąć po smaczne, zdrowe i szybko przyswajalne koktajle/soki, które są prawdziwą bombą witaminowo-minerałową. Rożnego typu drinki z przyprawami także będą świetną opcją. Dobrze zbilansowana dieta w połączeniu z ćwiczeniami i wsparciem w postaci napojów pomogą pozbyć się niechcianego cellulitu.

• Szklanka zimnej wody, trzy łyżki świeżego soku z cytryny, dwie łyżeczki pieprzu kajeńskiego. Takie drink pijemy dwa razy dziennie.
• Pomidor, seler naciowy, pomarańcza, natka pietruszki, cebula, rzodkiewka, zielona papryka i grejpfrut. Sok przygotowany z tych składników będzie miał działanie m.in. wzmacniające naczynia włosowate, poprawiające metabolizm i oczyszczające z nadmiaru wody.
• Jabłko ze skórką, grejpfrut, liście świeżej mięty, seler naciowy. W postaci zblendowanej uzyskujemy koktajl przyspieszający przemianę materii, który eliminuje toksyny z tkanki tłuszczowej, oczyszcza tkankę podskórną i usprawnia pracę nerek.
• Jabłko, cytryna, seler naciowy, zielony ogórek, natka pietruszki, korzeń imbiru i woda mineralna.
• Grejpfrut, ananas, korzeń imbiru i jogurt naturalny.
• Seler naciowy, kiwi, jabłko, woda mineralna i miód naturalny.
• Do odkwaszenia organizmu świetnie sprawdzają się połączenia takie jak seler naciowy i marchew, jabłko i marchew, seler naciowy i burak, arbuz i marchew.

Ćwiczenia na cellulit

Ruch jest kluczowy w przypadku problemów z pomarańczową skórką. Chociaż dotyka także osób aktywnych fizycznie, to jednak znacznie częściej wynika z braku ruchu i siedzącego trybu życia. Jeśli ktoś źle się odżywia, pomimo uprawiania sportu również może przyczynić się do pojawienia się pomarańczowej skórki. Jest wiele sprawdzonych ćwiczeń, które warto wykonywać w celu pozbycia się niechcianych zmian. Świetnie sprawdzają się przede wszystkim ćwiczenia aerobowe takie jak bieganie, jeżdżenie na rowerze, orbitrek, pływanie czy marszobiegi. Najważniejsze jest to, aby nie mieć słomianego zapału, tylko wprowadzić regularny wysiłek fizyczny do swojego życia. Nie trzeba codziennie przebiegać kilkunastu kilometrów ani też wypacać litrów potu na siłowni. Już nawet półgodzinny spacer każdego dnia znacząco poprawi wygląd naszej skóry i nie tylko. Aktywność fizyczna podejmowana systematycznie i kilka razy w tygodniu z całą pewnością przyniesie pożądane efekty. Warto urozmaicić sobie treningi, co pobudzi organizm do działania i dodatkowo poprawi nasze samopoczucie. Ruch szczególnie na świeżym powietrzu jest nieoceniony. Oprócz utraty cellulitu można liczyć na zrzucenie zbędnych kilogramów i wysmuklenie sylwetki.

Za pomocą ćwiczeń na cellulit można zredukować tkankę tłuszczową i obrzęki oraz ujędrnić skórę. Przed przystąpieniem do ich wykonywania należy zrobić rozgrzewkę w postaci podskoków, skłonów czy pajacyków. Można także się przebiec. Taka rozgrzewka powinna trwać kwadrans. Idealne przy cellulicie są ćwiczenia z hula hop. Pracują wówczas zarówno mięśnie ud i brzucha, jak również pośladków. Przysiady także będą świetną opcją. Należy pamiętać o napinaniu mięśni brzucha, wysuwaniu pośladków maksymalnie do tyłu, ściśniętych łopatkach i nie wysuwaniu kolan poza linię stóp. Godne polecenia jest także unoszenie pośladków, leżąc na plecach. Gdy pośladki znajdą się już na górze, należy je napinać przez chwilę, dla wzmocnienia efektu. Głowa, plecy i barki muszą w tym czasie przylegać do podłogi, a pośladki nie powinny jej dotykać. Pamiętajmy także o kilkunastu-/kilkudziesięciominutowych interwałach np. 10 powtórzeń wypadów, dwie minuty podskoków, dwie minuty przysiadów i dwie minuty pajacyków w kilku seriach.

Przy cellulicie w obszarze ramion warto sięgnąć po ciężarki czy chociażby butelki z wodą. Na obszar nóg, ud i pośladków świetnie sprawdzają się wymachy nóg – unoszenie i bardzo powolne opuszczanie jednej nogi do boku. Nawet tradycyjne brzuszki będą dobrym wyborem, szczególnie przy cellulicie na brzuchu. Ważne jest to, aby nie obciążać niepotrzebnie kręgosłupa, unosząc tułów wyłącznie do połowy. Chodzi o to, aby to mięśnie brzucha były maksymalnie napięte, bez angażowania kręgosłupa.

Zioła na cellulit

Zioła są nieocenione w walce z cellulitem i jak najbardziej warto po nie sięgnąć, jeśli borykamy się z problemem pomarańczowej skórki. Można stosować je w formie naparów, maceratów, masek, olejków czy balsamów. Zioła można nawet jeść, dodając je do sałatek.

• Mniszek lekarski pomaga oczyścić organizm z toksyn, przyspiesza odbudowę tkanek skóry i przemianę materii.
• Ostropest pomaga oczyścić skórę, poprawia pracę wątroby, wygładza skórę i pobudza krążenie.
• Natka pietruszki i owoce jałowca oczyszczają, odżywiają i wygładzają skórę. Jałowiec oczyszcza organizm, wspomaga proces usuwania tkanki tłuszczowej, poprawia krążenie i usprawnia przemianę materii. Przeciwdziała też retencji wody w organizmie. Korzeń pietruszki działa moczopędnie, zmniejsza obrzęki i przeciwdziała zastojowi płynów w organizmie.
• Czarna rzepa przyspiesza spalanie tkanki tłuszczowej. Jest ona bogata w związki siarki. Roślina ta intensywnie zwiększa ukrwienie skóry, rozprawiając się z nieestetyczną pomarańczową skórką.
• Imbir i cynamon uważane są za spalacze tłuszczu, a więc idealnie sprawdzają się w walce z cellulitem.
• Kurkuma stymuluje krążenie, pomaga pozbyć się toksyn z organizmu, działa przeciwzapalnie.
• Ostra papryka przyspiesza metabolizm, poprawia krążenie i wzmaga spalanie tkanki tłuszczowej.
• Cyprys i koper wzmocnią oraz uszczelnią naczynia krwionośne. Koper włoski redukuje nadmiar wody z organizmu. Działa on moczopędnie, poprawia trawienie, wspomaga procesy usuwania toksyn z organizmu.
• Gotu cola sprzyja spalaniu niechcianego tłuszczu w organizmie.
• Aloes idealnie sprawdza się zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie w przypadku cellulitu. Nadaje on skórze jędrnego i młodego wyglądu. Odżywia skórę, nawilża ją i stymuluje do pracy fibroblasty odpowiedzialne za produkcję kolagenu i elastyny. Aloes świetnie oczyszcza wątrobę.
• Bluszcz zawiera substancje aktywne redukujące tkankę tłuszczową i obrzęki. Razem z pokrzywą zwiększa przepuszczalność naczyń włosowatych. Zioła te pobudzają krążenie. Pokrzywa znana jest także ze swoich moczopędnych i oczyszczających właściwości. Zwiększa ona przyswajalność pokarmów, przyspiesza wydalanie toksyn z moczem i poprawia przemianę materii.
• W walce z pomarańczową skórką pomocne okazują się być także zioła takie jak kasztanowiec, rumianek, szałwia i lukrecja.

Post Cellulit – domowe sposoby i zabiegi lecznicze pojawił się poraz pierwszy w zdrowe-sposoby.com.

Czy na pewno dbasz o nie właściwie?

Mogłoby się wydawać, że każdy wie, jak pielęgnować swoje włosy, ale w praktyce bywa z tym różnie. Coś tak banalnego jak ich mycie czy czesanie w przypadku złej techniki może przyczynić się do problemów włosowych. Nieumiejętne mycie włosów i sięganie po nieodpowiedni szampon może sprawić, że nasza fryzura nie będzie się ładnie prezentowała. Nie każdy szampon nadaje się do każdego rodzaju włosów. Najlepiej jest wybierać kosmetyki zawierające łagodne środki myjące w składzie. Nie powinny znaleźć się na liście silikony ani też SLS obciążające kosmyki. Źle dobrany szampon może nawet przyczynić się do problemów z łupieżem i nadmiernie przetłuszczającymi się włosami. Kolejną kwestią jest odżywianie włosów. Decydując się na gotowe produkty, należy wystrzegać się tych zawierających alkohol i silikony, czyli substancje osłabiające i przesuszające włosy. Odżywka powinna być bogata w ceramidy, panthenol, glicerynę i inne substancje nawilżające. Warto używać na zmianę odżywek emolientowych i proteinowych.

Włosom nie służy stylizacja z użyciem ciepła, które je przegrzewa i przesusza oraz narusza ich wewnętrzną strukturę. Efektem jest większa podatność włosów na kruszenie i łamanie. Najlepiej byłoby zrezygnować lub ograniczyć do minimum zabiegi z użyciem lokówki, prostownicy czy suszarki. Można kupić urządzenie z funkcją zimnego nadmuchu, a przed użyciem dodatkowo spryskać włosy sprayem ochronnym, zmniejszając tym ryzyko uszkodzenia włosów. Należy także pamiętać o ich ochronie przed czynnikami atmosferycznymi. Noszenie czapki zimą i kapelusza latem oraz stosowanie odżywek bez spłukiwania i mgiełek to skuteczne sposoby na zwiększenie ochrony włosów.

Nawet jeśli zapuszczamy włosy, to nie można zapomnieć o regularnym podcinaniu końcówek. Jest to sposób na pozbycie się rozdwojonych końców i ochronienie zdrowych ich partii przed dalszymi uszkodzeniami. Ponadto przycięte końce wyglądają bardziej estetycznie. Kolejną kwestią jest rozczesywanie włosów, z którym nie ma co przesadzać. Częste szczotkowanie wcale nie sprawi, że nasze włosy będą piękniejsze. Wystarczy porządnie rozczesać je po umyciu. Z kolei podczas mycia nie należy mocno szorować włosów, gdyż nadmierna stymulacja skóry głowy przyczyni się do zwiększonej produkcji sebum. W celu poprawienia ukrwienia i kondycji włosów wystarczy masować skórę głowy palcami lub przy użyciu masażera.

Jeśli zależy nam na uchronieniu włosów przed uszkodzeniem, to zamiast zwykłej gumki warto sięgnąć po delikatne spinki do upięcia włosów. Nie najlepiej służą im fryzury takie jak kucyk. Nie powinno się także kłaść spać z mokrymi włosami, a do snu powinny one być związane. Unikać należy także wody zawierającej chlor i zrezygnować z farbowania włosów chemicznymi farbami. Na rynku dostępnych jest cała masa preparatów o naturalnym składzie, dzięki którym także można uzyskać wymarzony kolor; farba nie może zawierać amoniaku. Warto też wykonywać naturalne płukanki do włosów raz w tygodniu, a dwa razy na tydzień olejować włosy.

Zioła także na włosy? Jak najbardziej!

Zioła są stosowane do pielęgnacji włosów od setek lat. W celu poprawienia ich kondycji i wyglądu warto stosować je nie tylko wewnętrznie, ale i zewnętrznie. Napary można nie tylko pić, ale też robić z nich naturalne płukanki do włosów. Jeśli zależy nam na szybszym poroście włosów, to świetne okazują się być zioła, takie jak skrzyp polny, rozmaryn, sok z brzozy i pokrzywa. Skrzyp idealnie sprawdza się przy łupieżu oraz osłabionych i wypadających włosach. Pokrzywa z kolei pobudza krążenie, wzmacnia cebulki włosowe, pomaga przy łupieżu i pielęgnacji przetłuszczającej się skóry głowy. Przy nadmiernym wypadaniu włosów i łysieniu będzie świetną pomocą. Płukanka z soku z brzozy nadaje włosom blask, puszystość i nie obciąża ich przy tym.

Zioła można wykorzystać w formie naparów, odwarów i maceratów. Rozmaryn zwiększa przepływ krwi i ukrwienie skóry głowy, pobudzając włosy do wzrostu. Jest to świetne remedium przy łupieżu. Godny polecenia jest także aloes, który nada włosom połysk, zmniejszy ich wypadanie i przyspieszy porost. W przypadku słabych i cienkich włosów sprawdzi się bambus bogaty w krzem. Dzięki temu zostaną one wzmocnione i odbudowane oraz szybciej będą rosły. Korzeń łopianu także wzmacnia cebulki włosów, odnawia uszkodzone kosmyki, przeciwdziała nadmiernemu wypadaniu włosów i stymuluje ich wzrost. Na porost włosów idealnie sprawdza się czarna rzepa, podobnie zresztą jak agrest indyjski. Warto sięgnąć również po kozieradkę pobudzającą porost włosów. Tatarak z kolei hamuje łupież i łysienie oraz poprawia ukrwienie skóry głowy i przyspiesza wzrost włosów. Na uwagę zasługują również rumianek, szałwia, nagietek lekarski, korzeń szeń-szenia i bhringraj.

Dieta na zdrowe i piękne włosy

Dobrze zbilansowana dieta to nie tylko sposób na zdrowie i dobre samopoczucie, ale także piękny wygląd. To co jemy ma wpływ także na kondycję naszych włosów. W diecie nie może zabraknąć produktów obfitujących w witaminy, minerały, kwasy tłuszczowe, aminokwasy i przeciwutleniacze. Świeże warzywa i owoce to podstawa jadłospisu- powinny one na stałe zagościć w niemałych ilościach w naszym codziennym menu. Ciemnozielone warzywa obfitują w żelazo, witaminy A i E, które stoją na straży ładnego wyglądu włosów. Niedobór żelaza i tych antyoksydantów to prosta droga do wypadających i suchych włosów. Orzechy zawierają sporo kwasów omega-3, cynk i selen oraz witaminy A, E i D- dzięki nim włosy są gęste i błyszczące. Z całą pewnością należy spożywać chociaż garść dziennie orzechów, szczególnie tych laskowych i włoskich oraz migdały. Podobnie jest zresztą z pestkami i nasionami – pestki dyni zawierają witaminy z grupy B i szereg mikroelementów. Są skarbnicą cynku, który przeciwdziała wypadaniu włosów. W fasoli znajdziemy sporo żelaza i protein niezbędnych do porostu włosów. Jedzenie jajek także przyczynia się do wzmocnienia włosów, zwiększenia ich grubości i wytrzymałości.

W celu odżywienia włosów warto sięgać po pełnoziarniste produkty, które świetnie wzmacniają włosy oraz sprawiają, że ładnie błyszczą i są gęste. Zawierają one bowiem dużo witamin z grupy B, żelazo, fosfor, potas i wapń. Białko będące budulcem włosów znajdziemy także w chudych przetworach mlecznych i wołowinie. W mięsie znajduje się m.in. metionina i cysteina, które są niezbędne do tworzenia keratyny – białka budującego włosy. Aminokwasy siarkowe przeciwdziałają wypadaniu włosów, ich łamliwości i rozdwajaniu się. Przyspieszają także ich wzrost i chronią przed przedwczesnym siwieniem. Jak najbardziej należy sięgać po zimnotłoczone oleje roślinne. Najważniejszymi elementami w diecie sprzyjającej pięknym i zdrowym włosom są: białko i aminokwasy siarkowe, krzem, cynk, żelazo, magnez, wapń, witaminy z grupy B, witamina C i witamina E. Należy ograniczyć spożycie kawy, herbaty, alkoholu, wysoko przetworzonej żywności, dań typu instant i fast food, rafinowanego cukru, białego pieczywa i słodyczy.

Domowa pielęgnacja włosów

Obecnie coraz popularniejsze jest olejowanie włosów, co jest domowym zabiegiem pielęgnacyjnym. Tak naprawdę, nie jest to nic nowego, gdyż od setek lat kobiety stosowały przeróżne olejki zarówno na włosy, jak i na skórę głowy. Bardzo ważne jest, aby wybierać oleje zimnotłoczone, które zawierają wszystkie swoje cenne substancje wykazujące dobroczynne działanie. Olejowanie włosów można wykonać na suchych lub na wilgotnych włosach. Posłużyć można się jednym olejkiem lub zrobić sobie mieszankę kilku. Po naolejowaniu włosów, należy osłonić je foliowym czepkiem i ręcznikiem. Pod wpływem ciepła zawarte w olejkach związki aktywne łatwiej przenikną w głąb skóry głowy i włosów. Taki zabieg najlepiej jest wykonać wieczorem czy nawet na noc. Ważne jest to, aby olej pozostał na włosach przez co najmniej godzinę. Potem myjemy włosy szamponem zawierającym łagodne środki, bez silikonów i SLS. Czasami konieczne jest parokrotne umycie włosów w celu pozbycia się z nich oleju.

Do dyspozycji mamy sporo olejków, ale do najczęściej wykorzystywanych zaliczają się: olej kokosowy, olej rycynowy, olej ze słodkich migdałów i oliwa z oliwek. Można nawet kupić już gotowe mieszanki olejków, które czasami są wzbogacone także o ekstrakty roślinne. Olej kokosowy regeneruje suche włosy i rozdwojone końcówki, świetnie nawilża włosy i wygładza je. Z kolei olej rycynowy stymuluje włosy do wzrostu, przeciwdziała ich nadmiernemu wypadaniu, wzmacnia je i odżywia. Olejek ze słodkich migdałów także nawilża, odżywia i regeneruje włosy, dodatkowo zwiększa ich ochronę przed działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych. Przy suchych i zniszczonych włosach świetnie sprawdza się dobrej jakości oliwa z oliwek, która nawilża i odżywia kosmyki.

Profesjonalne zabiegi na włosy

Oprócz domowych sposobów na piękne włosy, do dyspozycji mamy też szereg najróżniejszych zabiegów, które okazują się być niezwykle skuteczne. Warto z nich skorzystać, gdy stosowanie kosmetyków i domowych kuracji nie przynosi pożądanych efektów. Godne polecenia są chociażby sauna parowa, keratynowe prostowanie włosów, rekonstrukcja włosów Joico K-Pak, zabiegi na włosy z podczerwienią, botoks na włosy, mezoterapia skóry głowy, darsonwalizacja, światło LED na włosy, infuzja tlenowa, karboksyterapia, osocze bogatopłytkowe na włosy, peeling skóry głowy czy jonoforeza na włosy.

Post Pielęgnacja włosów – zapoznaj się ze skutecznymi sposobami pojawił się poraz pierwszy w zdrowe-sposoby.com.

Dieta przeciwtrądzikowa – co jeść, a czego unikać?

Do najczęstszych przyczyn powstawania trądziku zalicza się zaburzenia hormonalne, PMS, niedobory witamin i kwasów tłuszczowych, dietę opartą na wysoko przetworzonej żywności, zbyt dużą podaż mięsa i tłuszczów trans, nadmierne spożywanie soli, częste sięganie po nabiał, zaburzenia gruczołów łojowych, stosowanie używek w postaci alkoholu i papierosów oraz czynniki genetyczne. Dobrze zbilansowana dieta jest podstawą w walce z trądzikiem. Powinny znaleźć się w niej duże ilości świeżych warzyw i owoców. W diecie osoby borykającej się z trądzikiem powinny przeważać produkty roślinne, z ograniczeniem do minimum produktów odzwierzęcych. Co najmniej osiem porcji dziennie warzyw i owoców to minimum. Szczególnie polecane są rośliny ciemnozielone i te o pomarańczowym zabarwieniu. Obfitują one bowiem w chlorofil i beta-karoten. W diecie nie może zabraknąć również produktów pełnoziarnistych, nasion i orzechów, które zawierają cenne witaminy, minerały i kwasy tłuszczowe. Jak najbardziej warto sięgać po nasiona sezamu, pestki dyni i słonecznika, razowy ryż, migdały, orzechy włoskie i laskowe; zaleca się także pić świeżo wyciśnięte soki warzywne. Z owoców najlepiej sprawdzają się te o mniejszej zawartości cukru, gdyż jego zwiększone ilości mają działanie prozapalne, podobnie jak w przypadku  kwasów omega-6. Bardzo ważne, aby w diecie przeważały tłuszcze omega-3.

Zamiast sięgania po margaryny i tłuszcze utwardzone, zaleca się wybierać oleje zimnotłoczone i prawdziwe masło. Szczególnie polecanymi źródłami tłuszczu są produkty bogate w witaminę E w postaci oliwek i oliwy z oliwek, awokado, migdałów, oleju słonecznikowego, konopnego i lnianego. Można sięgać po skorupiaki, tłuste ryby, chude mięso, jajka, płatki owsiane, pełnoziarniste pieczywo, otręby pszenne, gruboziarniste kasze, ciemne makarony, pieczywo razowe, rośliny strączkowe. Bardzo ważne jest także spożywanie probiotyków i prebiotyków. Unikać należy tłustych rodzajów mięs i wędlin, produktów zawierających rafinowany cukier, słodyczy, białego pieczywa, serów żółtych i topionych, dań instant, fast foodów, majonezu, tłustych sosów, zasmażek i produktów smażonych. Z diety przeciwtrądzikowej powinny zniknąć produkty o wysokim indeksie glikemicznym; ograniczyć należy spożywanie mleka i produktów mlecznych.

Witaminy i minerały w walce z trądzikiem

Niedobory witamin i minerałów także mogą przyczynić się do rozwoju trądziku. Najlepiej jest dostarczać je do organizmu z pożywieniem, wówczas przyswajają się najlepiej. Niestety w przypadku wystąpienia niedoborów i diety ubogiej w mikro- i makroelementy konieczna może okazać się suplementacja. Powinna być ona jednak przemyślana i celowana. W takim przypadku należy postawić wyłącznie na dobrej jakości suplementy, a więc dokładnie zapoznać się ze składem preparatu. Sztuczne barwniki, konserwanty i wypełniacze nie są mile widziane.

Witamina A

W leczeniu trądziku bardzo ważna jest witamina A, która wygładza skórę i zwiększa jej elastyczność. Jej zadaniem jest również pobudzenie i zwiększenie liczby fibroblastów oraz włókien kolagenowych. Witamina ta stoi na straży młodzieńczego wyglądu. Redukuje nie tylko blizny potrądzikowe i przebarwienia, ale także spłyca zmarszczki. Retinol i kwas retinowy przeciwdziałają powstawaniu zaskórników i redukują stan zapalny.

Witaminy z grupy B

W walce z trądzikiem nie może zabraknąć witamin z grupy B, szczególnie kwasu pantotenowego. Witamina ta przyspiesza gojenie się ran, regeneruje tkanki i przeciwdziała pękaniu skóry. Odpowiednia podaż witaminy B5 sprawia, że skóra jest miękka i nie rogowacieje nadmiernie. Z kolei jej niedobór przyczynia się do powstania stanu zapalnego, pojawienia się wyprysków i przebarwień oraz do nadmiernego złuszczania się skóry. Z kolei witamina PP poprawia mikrokrążenie, reguluje pracę gruczołów łojowych i redukuje nadmierną produkcję sebum. Witamina B7 działa również przeciwzapalnie.

Witamina C

W diecie osoby borykającej się z trądzikiem nie może zabraknąć sporych ilości naturalnej witaminy C, która działa odtruwająco i odczulająco. Uszczelnia ona naczynia krwionośne, stymuluje skórę do produkcji kolagenu, zwalcza wolne rodniki, przyspiesza gojenie ran, redukuje łojotok, wygładza skórę i ujędrnia ją.

Witamina E

Witamina E jest silnym antyoksydantem, który hamuje szkodliwe działanie wolnych rodników. Oprócz tego wpływa na skład sebum, przeciwdziała nadmiernemu rogowaceniu skóry i pełni funkcję ochronną na naskórek. Odpowiednia podaż witaminy E sprawia, że skóra jest dobrze nawilżona i gładka. Witamina ta pomaga pozbyć się nieestetycznych blizn potrądzikowych i wyrównuje powierzchnię skóry.

Pomocne przy trądziku są także cynk, witamina F, siarka, cyna i selen.

Zioła pomocne przy trądziku

Zioła okazują się być niezwykle cenne przy najróżniejszych dolegliwościach i schorzeniach, w tym przy problemach skórnych. Natura dała nam do dyspozycji szereg roślin, które idealnie sprawdzają się, jeśli chodzi o domowe sposoby na trądzik. Wybierać należy te o działaniu oczyszczającym, ściągającym, antybakteryjnym, łagodzącym i przeciwzapalnym. Zioła zawierają liczne związki aktywne, które oczyszczają organizm z toksyn, usprawniają przemianę materii, poprawiają metabolizm, uszczelniają naczynia krwionośne, wzmacniają organizm, działają antyoksydacyjnie, pielęgnują skórę i uelastyczniają ją, zmniejszają łojotok, zmiękczają skórę i hamują nadmierne złuszczanie się naskórka oraz regulują równowagę wodną. Na szczególną uwagę zasługują:

• korzeń mniszka lekarskiego,
• korzeń łopianu,
• natka pietruszki,
• nawłoć,
• zielona herbata,
• bazylia,
• kwiat bzu czarnego,
• bratek polny,
• nagietek,
• liść babki lancetowatej,
• liść żywokostu,
• lipa,
• aloes,
• tymianek,
• rozmaryn,
• szałwia,
• lawenda, oczar wirginijski
• arnika.

Domowe sposoby na trądzik – pomocne maseczki na twarz

• Maseczka z kurkumy z olejem kokosowym – działa antyseptycznie, przeciwzapalnie, przeciwtrądzikowo, oczyszczająco i rozjaśniająco.
• Maseczka z miodem i cynamonem – redukuje zmiany trądzikowe i zaczerwienienie skóry oraz nawilża.
• Maseczka z sody oczyszczonej i wody – działa przeciwzapalnie i antybakteryjnie, nawilża, oczyszcza i normalizuje pH skóry.
• Cebulowa maseczka – świetnie radzi sobie z ropnymi zmianami i przyspiesza gojenie wyprysków. Wystarczy przykładać na chorobowo zmienioną skórę gazę nasączona w wywarze z rozgotowanej cebuli i pozostawić taki okład na godzinę lub dwie.
• Maseczka z płatków owsianych – działa antybakteryjnie i przeciwzapalnie, redukuje zmiany trądzikowe, odświeża skórę i nawilża ją oraz rozjaśnia. Wystarczy wymieszać pięć łyżek płatków owsianych z łyżką miodu, pięcioma łyżkami ciepłej wody i łyżką mleka.
• Maseczka z kwasu acetylosalicylowego – łagodzi zmiany skórne i redukuje ilość wyprysków. Wystarczy wymieszać tabletki kwasu z kilkoma kroplami wody i niewielką ilością miodu.
• Truskawkowa maseczka – rozgniecione truskawki z kwaśną śmietaną nałożone na skórę działają podobnie jak leki przeciwtrądzikowe, gdyż truskawka zawiera naturalny kwas salicylowy.
• Jogurtowo-miodowa maseczka z sokiem cytrynowym – działa antyseptycznie, oczyszczająco, nawilżająco i antybakteryjnie oraz redukuje stan zapalny.

Toniki domowej roboty dla skóry trądzikowej

Apteczne i drogeryjne półki uginają się wręcz pod naporem różnego typu toników przeciwtrądzikowych, jednakże często ich skład pozostawia wiele do życzenia. Być może warto postawić na naturalne płyny do twarzy, które można przygotować samodzielnie w domu. Jeśli jednak chcemy stosować naturalny tonik, ale nie chcemy sami go przygotowywać, warto jest poszukać trochę w sieci, w celu znalezienia gotowych toników sporządzonych na bazie naturalnych i roślinnych składników. Nasza cera z całą pewnością nam za to podziękuje mniejszym zaczerwienieniem, zredukowanym świądem i mniejszą ilością wyprysków. Nie potrzeba żadnych niezwykłych umiejętności, dużej ilości czasu ani też drogich surowców do przygotowania domowych toników, których zbawienne działanie jest wręcz nieocenione.

Laurowy tonik

Tonik z liści laurowych doskonale oczyszcza skórę, co jest niezwykle ważne przy skórze trądzikowej i tłustej. Posiada on właściwości delikatnie wysuszające i złuszczające skórę oraz przyspieszające gojenie się zmian po wypryskach. Wystarczy przemywać nim twarz dwa razy dziennie, aby szybko zauważyć poprawę stanu cery. Jeśli borykamy się z problemem suchej skóry, to wówczas zaleca się używać tego toniku tylko punktowo, czyli na chorobowo zmienione miejsca.

Składniki i wykonanie: trzy liście laurowe zalewamy szklanką wrzątku, a po ostygnięciu mamy już gotowy do użycia tonik, który przechowujemy w lodówce w szklanej butelce do trzech dni.

Tonik aloesowy

Aloes jest cenionym surowcem w przypadku pielęgnacji skóry, w tym trądzikowej. Działa on oczyszczająco, lekko ściągająco i antybakteryjnie. Do jego przygotowania potrzebować będziemy połowy szklanki soku z aloesu, połowy szklanki wody destylowanej i soku z połowy cytryny.

Wykonanie: zlewamy wszystkie składniki do szklanej butelki i kilkakrotnie wstrząsamy jej zawartością. Stosujemy dwa razy dziennie, czyli rano i wieczorem.

Ogórek i pomidor

Produkty takie jak pomidor i ogórek warto nie tylko spożywać, ale także stosować zewnętrznie. W przypadku skóry trądzikowej tonik wykonany z tych smacznych surowców będzie działał delikatnie oczyszczająco i odżywiająco. Dzięki niemu można nawet poprawić koloryt cery.

Potrzebować będziemy jednego ogórka, dojrzałego pomidora i 50 ml wody. Wszystkie składniki umieszczamy w blenderze, po czym miksujemy na gładką masę. Tak powstałą miksturę nakładamy na oczyszczoną skórę twarzy, po czym zmywamy letnią wodą po kwadransie.

Tonik z zielonej herbaty i octu jabłkowego

Do przygotowania antybakteryjnego toniku, który zregeneruje naskórek, rozjaśni przebarwienia, zredukuje zaczerwienienia i przywróci skórze prawidłowe pH potrzebować będziemy 150 ml naparu z zielonej herbaty liściastej i 50 ml octu jabłkowego (najlepiej naturalnego, czyli niepasteryzowanego).

Herbaciano-octowym tonikiem przemywamy oczyszczoną twarz dwa razy dziennie i przechowujemy w  lodówce do dwóch tygodni.

Lipa na pomoc przy trądziku

Kwiat lipy znany jest ze swoich właściwości napotnych i często wykorzystywany jest przy przeziębieniu, ale to nie jedyne zastosowanie tej rośliny. Można użyć jej do przygotowania domowego toniku o działaniu odkażającym, antybakteryjnym, kojącym i poprawiającym koloryt skóry.

Do jego przygotowania potrzebować będziemy kilka świeżych kwiatostanów lipy lub łyżki suszonego ziela, połowy szklanki wrzątku i pół łyżeczki miodu. Wystarczy zalać wrzątkiem kwiaty lipy, a po przestudzeniu dodać miód i mamy już gotowy tonik.

Ziołowy tonik na wypryski

Mieszanka ziół w postaci krwawnika, szałwii, fiołka trójbarwnego, pokrzywy i mniszka lekarskiego będzie miała działanie oczyszczające, redukujące sebum, wygładzające i odświeżające. Wystarczy wziąć po łyżce z każdego zioła i zalać je 150 ml bardzo gorącej wody, ale nie wrzątkiem. Zioła należy pozostawić w wodzie na całą noc, a przecedzić dopiero rano i przelać gotowy tonik do ciemnej butelki. Przechowywać należy go oczywiście w lodowce.

O czym jeszcze należy pamiętać?

W walce z trądzikiem bardzo ważne jest, aby myć skórę delikatnie, tonizować ją i nawilżać. Regularnie trzeba też złuszczać ją, ale bez stosowania peelingów mechanicznych; najlepsze będą peelingi enzymatyczne. W przypadku pojawienia się nowego pryszcza należy działać punktowo. Niezwykle ważne jest chronienie skóry przed działaniem promieniowania słonecznego.

Post Domowe sposoby na trądzik – naturalne i skuteczne pojawił się poraz pierwszy w zdrowe-sposoby.com.